"It was one of those days, when it's a minute away from snowing. And there was this electricity in the air. You could almost hear it. And this bag was just ... dancing ... with me. Like a little kid, begging me to play with it. For fifteen minutes. That was the day when I realized that there was this ... entire life ... behind things. And this incredibly benevolent force who wanted me to know that there was no reason to be afraid. Ever.
Sometimes there is so much ... beauty ... in the world. It's like I can't take it. And my heart is just going to cave in."
ეს ის დროა,როდესაც დღე-დღეზე ველოდები თოვლის მოსვლას,ჰაერი გაჟღენთილია ელექტროენერგიით,თითქოს გესმის მისი ხმა.15 წუთის მანძილზე ეს ცელოფანის პაკეტი თითქოს მეცეკვებოდა,როგორც პატარა ბავშვი ეხვეწება მეთამაშეო.იმ დღეს შევიგრძენი რომ ჩვენგან დამოუკიდებლად არსებობს სხვა ცხოვრება.საკვირველმა მადლიანმა ძალამ მაგრძნობინა,რომ არასდროს არსებობდა შიშის მიზეზი,არასდროს.მესმის,ამ ვიდეოზე ვერ ნახავ,მაგრამ გახსენებაში მეხმარება...მე უნდა მახსოვდეს.ხანდახან სამყაროში იმდენი სილამაზე გვხვდება,ვგრძნობ რომ ვერ გავუძლებ,სულ ცოტაც და ჩემი გული გაჩერდება.
" I had always heard your entire life flashes in front of your eyes the second before you die. First of all, that one second isn't a second at all, it stretches on forever, like an ocean of time... For me, it was lying on my back at Boy Scout camp, watching falling stars... And yellow leaves, from the maple trees, that lined my street... Or my grandmother's hands, and the way her skin seemed like paper... And the first time I saw my cousin Tony's brand new Firebird... And Janie... And Janie... And... Carolyn. I guess I could be pretty pissed off about what happened to me... but it's hard to stay mad, when there's so much beauty in the world. Sometimes I feel like I'm seeing it all at once, and it's too much, my heart fills up like a balloon that's about to burst... And then I remember to relax, and stop trying to hold on to it, and then it flows through me like rain and I can't feel anything but gratitude for every single moment of my stupid little life... You have no idea what I'm talking about, I'm sure. But don't worry... you will someday. "
ამბობენ როდესაც კვდები,თვალწინ მთელი ცხოვრება ჩაგირბენსო.სინამდვილეში ეს წამი არ არის,ეს ოკეანეების მსგავსად საუკუნეების მანძილზე უსასრულოდ გრძელდება...მე დავინახე ჩემი თავი ბოისკაუტების ბანაკში წამოწოლილი,როდესაც ვარსკვლავების ცვენას ვაკვირდებოდი...ნეკერჩხლის ყვითელი ფოთლებით მოფანტული ჩვენი ქუჩა,ბებიაჩემის ხელები და მისი ქაღალდივით სიფრიფანა კანი...პირველად ნანახი ჩემი ბიძაშვილი ტონის ახალი პონტიაკი...და ჯეინი...და ჯეინი...და კეროლაინი.ვფიქრობ,უნდა გავბრაზებულიყავი იმაზე რაც შემემთხვა,მაგრამ ძნელია ბოღმა გქონდეს გულში,როდესაც სამყაროში ამდენი სილამაზეა.ხანდახან მგონია ყველაფერ ამ სილამაზეს ვხედავ და ეს აუტანელი ხდება,ჩემი გული ამით ივსება,როგორც საჰაერო ბურთი,რომელიც წუთი-წუთზე უნდა გასკდეს,შემდეგ ვბრუნდები და წინააღმდეგობას აღარ ვუწევ...ჩემში აღწევს და წვიმის წვეთებით მასველებს სულელურად განვლილი ჩემი ხანმოკლე ცხოვრების ყოველი წამისთვის.მადლიერი ვარ.ამის გარდა სხვა ვერაფერს ვერ ვგრძნობ...დარწმუნებული ვარ თქვენ არ გესმით რასაც ახლა ვლაპარაკობ.ნუ ინერვიულებთ,ამას ოდესღაც გაიგებთ.
No comments:
Post a Comment